Esmeray 1950’de İstanbul'da doğdu. 1960 yılında İstanbul Şehir Tiyatrosu’na girdi ve Çocuk Bölümü’nde ilk defa sahneye çıktı ve 1965 yılına kadar da burada çalıştı. Daha sonra sırasıyla Dormen, Sırasıyla Avni Dilligil, Özlem, Özlem Taşdelenler, Sezer Sezin Tiyatroları’nda oyunculuk yaptı. 1974 yılında “Mart Bakanı” adlı oyunla tiyatrolara veda etti.
Müziğe, Neriman Altındağ Tüfekçi’nin yönettiği koroda amatörce başladı. 1974’de ilk ve son kez düzenlenen “1. Toplu İğne Beste Yarışması”nda, eşi Şemi Diriker’in bestesi olan “Unutama Beni” ile aldığı birinci oldu. Aynı yıl profesyonel olarak ilk defa Küçük Bebek Belediye Gazinosu’nda sahneye çıktı.
TRT’nin düzenlediği yarışmada birinci olmasına rağmen “Unutama Beni”yi televizyon ekranlarından seslendiremeyen Esmeray, bu plaktan sonra yaptığı 45’liklerle de TRT Denetimi’ne takıldı.
1977 yılında yaptığı “Gel Teskere” plağıyla ikinci çıkışını yaptı. Ve sonraki yıllarda da asker şarkıları söylemeye devam edip halkın gönlünde sağlam bir yer edindi. Bugüne kadar 9 adet 45’lik, 4 adet LP ve 1 adet kaset (Kağıt Mendil) çalışması yaptı, 1986’da sahne çalışmalarına son verdi. “Alıştık Artık” adlı TV programında uzun süre Ayşegül-Ali Atik’le birlikte rol aldı. Son olarak 1995 yılında Nedim Saban Tiyatrosu’nda “Oscar” adlı oyun ile tekrar tiyatroya döndü. 2000 yılında yayınlanan “Eski Dostlar” albümüyle tekrar müzik dünyasın aadım attı. Esmeray, yakalandığı kanserden kurtulamayarak 25 Mart 2002 tarihinde öldü.
Gel Tezkere
Gel tezkere, gel tezkere bitsin bu gurbet
Evde baban anan yüzüne hasret
Yolunu gözleyen yarin yüzüne hasret
Bir yıl oldu davul zurna yolcu ettik seni
Duvarın üstüne astık yırtık resmini
Hiç gam yemem yaş dolsa da görür gözlerim
Vatan borcu namus borcu derim beklerim
Gel tezkere gel tezkere bitsin bu hasret
Evde anan baban yüzüne hasret
Mektup geldi selamın var yaşlı babana
Bacı kardaş muhtar emmi garip anana
Koca öküz, sarı dana nasibin almış
Mektubunda söz etmemiş bir yarin kalmış
Gel tezkere gel tezkere bitsin bu hasret
Yolunu bekleyen yarin yüzüne hasret
Çeşmelerde odalarda adın okunur
Okundukça yüreğime hancer sokulur
Seni anmak günah değil, kırk kat ellere
Söyleyemem ben derdimi kendime bile
Gel tezkere gel tezkere bitsin bu hasret
Evde baban anan bacın yüzüne hasret
